Filmy polityka, faszyzm

Akcja filmu rozgrywa się w przyszłości, w nieznanym mieście, choć niektóre szczegóły mogą wskazywać, że jest to Londyn bądź Nowy Jork. Obraz opowiada historię Alexa DeLarge, młodego, inteligentnego człowieka z dobrze ułożonej rodziny, miłośnika muzyki klasycznej (przede wszystkim Beethovena), zadawania gwałtu i przemocy. Alex jest przywódcą małej grupy podobnych mu przestępców. Podczas jednego z napadów wspólnicy Alexa zdradzają go i pozwalają mu wpaść w ręce policji. Oskarżony o morderstwo zostaje skazany na karę więzienia. Po dwóch latach zgadza się wziąć udział w eksperymencie, mającym na celu szybką resocjalizację więźniów przy pomocy tzw. techniki Ludovica.

Anglia znajduje się pod rządami despotycznego kanclerza, który zarządza krajem twardą ręką, rozszerza moc zakazów, społeczeństwo więzi we własnych domach w wyniku wprowadzonej godziny policyjnej. Kiedy nie ma nadziei na zmianę tej sytuacji pojawia się on – tajemniczy mężczyzna w masce Guya Fawkesa – o pseudonimie „V”. Bohater ratuje z opresji Evey, która zostaje zatrzymana przez despotycznych funkcjonariuszy policji. „V” zaczyna odbudowę kraju poprzez wyburzenie gmachu sądu – w ten sposób chce obudzić w narodzie skrywane uczucia. Ma również wystąpienie w mediach, gdzie na kanale alarmowym nadaje na cały kraj komunikat, że równo za rok o tej samej potrze (tj. 5 listopada) wyburzy parlament. Zwraca się z prośbą o pomoc do obywateli. Sam również rozpoczyna walkę z ludźmi odpowiedzialnymi za badania genetyczne na ludziach.

Aby zmniejszyć roczne współczynniki przestępczości, organizacja New Founders of America (NFFA) testuje socjologiczną teorię, kierując – w ciągu jednej nocy – agresję na określoną zamknięta społeczność. Ale kiedy przemoc ciemiężców spotyka się z agresją zmarginalizowanych, patologia rozprzestrzenia się z przedmieść na cały kraj.

Akcja obejmuje okres od zimy 1957 do końca 1960, cofając się w retrospekcji do wypadków 1954 roku. Dały one początek narodowowyzwoleńczej walce ludu algierskiego. Opis ogranicza się do miasta Algier, a właściwie do jego arabskiej dzielnicy Kazby.

Główną bohaterką filmu jest Irlandka Mary Lavelle’a, która przybywa do Hiszpanii, by uczyć języka angielskiego córki doktora Vicente’a Areavaga. W malowniczych krajobrazach Półwyspu Iberyjskiego poznaje nową fascynującą kulturę i obyczaje. Jednocześnie jest świadkiem rozpoczynającej się wojny domowej w Hiszpanii. W tych okolicznościach zakochuje się w żonatym synu swojego chlebodawcy.

Lata 30., Włochy. Marcello Clerici (Jean-Louis Trintignant) pracuje dla rządu jako tajny agent. Aby uzyskać wyższy status społeczny, żeni się z bogatą Giulią (Stefania Sandrelli). Dostaje nowe zadanie, ma rozpracować profesora Quadriego (Enzo Tarascio), mieszkającego w Paryżu działacza antyfaszystowskiego. Wybiera się więc z nowopoślubioną żoną w podróż poślubną do Francji.

Akcja filmu toczy się we Włoszech. Poznajemy historię dwóch osób. Pierwszy z nich jest synem wieśniaka (Gerard Depardieu), drugi właściciela ziemskiego (Robert De Niro). Fabuła filmu skupia się na powstawaniu faszyzmu, reakcji wieśniaków popierających komunizm, oraz na tym, jak te zmiany wpływają na przeznaczenie tych dwóch mężczyzn.

Dyktator Adenoid Hynkel próbuje rozszerzyć swoje imperium, podczas gdy biedny żydowski fryzjer próbuje uniknąć prześladowań ze strony reżimu Hynkla.

Bizanti jest redaktorem naczelnym dziennika "Il Giornale". Pewnego dnia, na pierwszej stronie gazety zostaje umieszczona wiadomość, że w podmiejskim parku znaleziono zwłoki zgwałconej i zamordowanej czternastoletniej dziewczyny. Wokół informacji, której zwykłym miejscem byłaby kronika kryminalna, dziennik zaczyna tworzyć atmosferę publicznego zagrożenia i histerii. Wówczas, posługując się odpowiednio spreparowanymi poszlakami, jako domniemanego przestępcę, gazeta Bizantiego wskazuje policji i opinii publicznej młodego ultralewicowca - Maria Boni. Neofaszyści - faktyczni mocodawcy Bizantiego - zyskują w ten sposób skuteczną broń w zbliżającej się kampanii wyborczej. Tymczasem jeden z pracowników Bizantiego, młody dziennikarz Roveda, uparcie i na własną rękę dochodząc prawdy trafia na trop rzeczywistego mordercy.

Berlin 1937. W Niemczech faszyści nieuchronnie zdobywają władzę. Marion Von Kammer (Nina Hoss) bezradnie patrzy, jak naziści niszczą mały teatr, w którym wykonuje zakazane piosenki. Zniesmaczona tym, czym stał się Berlin, Marion wraz z siostrą Tilly (Meret Becker) i matką ucieka do Zurychu. Tilly, zostawiwszy tam swoją miłość, żyje na tym wygnaniu w rozpaczy. Wygnana ponownie do Paryża, Marion spotyka Martina (Christian Nickel). Razem nadawali antyfaszystowską propagandę w podziemnej niemieckiej stacji radiowej, a Marion śpiewała swoje zakazane piosenki w małym paryskim barze. Ale ideologia faszystowska rozprzestrzenia się jak ośmiornica…